پدَر اسمِت هَمیشه روی لبهاست
پدر مِهرت هَمیشه توی دِلهاست
پدَر دَفترِ شِعرِ توی طاقچه
تَنها آرامِش قلبم تو شبهاست
پدَر یادَم نِمیره مِهربونیت
پدَر یادَم نِمیره هَمزبونیت
پدر وَقتی که رفتی مَن شکستم …
پدَر حَرف هَمه ست حَرف جوونیت
پدر وَقتی که رَفتی مَن شکستم …
پدر حرف همه ست حرف جوونیت
پدَر پُشتم شِکست از رفتن تو
پدر شادی تموم شد تو غمه تو
پدر اون هَمه حَرفات کجا رفت
هَمه رفتن بَعد از رفتن تو
پدر تنها شدَم تنهایی سَخته
پدَر تنهاییم از دَست بَخته
دِلم از دَست بَختم گله داره
چرا اون مثل تیکه سَنگ سَخته
بَعد رفتنت پدر زندگیم مرد
نورِ قلب من به خاموشی سپُرد
بعد رفتنت پدر هستی من
سَر به جاده های بی کسی سپرد
بَعد رفتنت پدر زندگیم مرد
نورِ قلب من به خاموشی سپُرد
بعد رفتنت پدر هستی من …
سَر به جاده های بی کسی سپرد